كتاب پيش رو با نگاهي اجمالي به ديدگاه نظريه پردازان مطرح در حوزه روايت شناسي ياري رسان پژوهندگاني است كه نياز به اطلاعاتي مقدمه اي براي ورود به مبحث روايت شناسي و شناخت عناصر داستان دارند.
روایت داستانی، جهانی برساخته از زبان است و زبانِ نقالِ این جهان و آفرینندة این جهان داستانی، ذهن نویسنده است. با توجه به وجود منظرهای مختلف تحلیل داستانها و تعدد و تنوع زمینههای بررسی و تحلیل رمان، میتوان یکی از روشهای عمدة تحلیل رمان را، بررسی و نقد روایتپردازی داستانها و شگردهای تدوین رمانها با توجه به عنصر روایت و روایتشناسی دانست. در دهههای اخیر، نظریه روایتشناسی اهمیت بسیار یافته است و حتی مشاهده میشود جای بسیاری از نقدهای داستانی صرفاً ساختارگرا را گرفته است. کتاب حاضر با تعریف علم روایتشناسی به آرای نظریهپردازان از دیرباز تا کنون میپردازد. یکی از اهداف کتاب این است که با نگاهی اجمالی به عناصر روایت از دیدگاه نظریهپردازانی چون ولادیمیر پراپ، تزوتان تودوروف، ژرار ژنت و دیگر صاحب نظران، چشم اندازی کلی در علم روایت شناسی را به خواننده عرضه کند.