آن پرنده سفید که بر دکل نشسته است روزگاری رفیق ما بود پیراهن چروکیده‌اش هنوز بر تن من است روزگاری که نور بر عرشه می‌تابید ما جوان بودیم لباس‌هایمان مندرس بود اما در انبارها لعل و زبرجد داشتی... ادامه متن

زیبایی‌شناسی اولیس جیمزجویس ادامه متن

گوش می‌خوابانم به دشت و سواری از اسبش پیاده می‌شود در سینه‌ام اندوهگین می‌نشیند به بازی با خاک که چرا گوش خوابانده‌ام نمی‌شنوم چه سرخ می‌دود تا شاخه‌گلی برای من و خسته خواب می‌رود نمی‌داند ا... ادامه متن

دوشیزگان رقص ! ّبرای انسان راضی تر ازمرگ بود ؟! دمی که طبل ها می کوبند باد در گلوی این میرشکار ! این سازنده! انگشت هاش ترتیبی دارد به کوتاهی به بلندی ی نازش باد هزاران رنگ پوشیده این دوشیزه... ادامه متن

Λмιян a userSep 18, 2020 3:21:36 PM Poet: Longston Hughes Dreams Hold onto dreams For if dreams die Life is like a broken-winged bird That cannotfly Hold fast to dreams For when dreams go Li... ادامه متن

سیروس_نوذری ادامه متن

بلقيس رفته بودی، انار بگيری تكه‌هايت برگشت چشمهايت كه بسته شد دريا استعفا داد بلقيس كيفت را كه از لای آوارهای بيروت بيرون كشيدند فهميدم كه با رنگين‌كمان زندگی می كرده‌ام   ادامه متن

سینه‌ام دکان عطاری است، دردت چیست؟ شنبلیله، رازیانه، شاهی و گشنیز هل وَ آویشن، نبیذِ سرخِ شورانگیز سینه‌ام دکان عطاری است دردت چیست؟ تو، اگر جسمت بهاران است اما جان تو پاییز عازم مسجد سلیمان... ادامه متن

بارور شده بودم از موسیقی‌ای غریب و نت‌هایی ناموزون بعدها فرزندم، مادرم شد با دست‌هایی چروکیده و حکایت‌هایی بدیع زیر نور ماه حکایت آن زن که بلد نبود نامه‌ای بنویسد به معشوقش به آن موسیقی ناآش... ادامه متن

‌یک: بخوابم وُ دریانورد شوم با لنگری بر بازوی سوخته و قلابی که از کابوس‌های کهنسال دارمش باد که موافق من باشد کشتی به خواب می‌اندازم تور به دریا و تو که سوزن از کاهدان دزدیده لطفا یک سوزن بز... ادامه متن

ای بصیرت متواضع من درطبقه ی چندم چشم باز می کنی به ارتفاع به قد بلندی از کلماتم که مدام آب می رونددرماهیت چشم بیاویز مرا از بند رختی تا تفاله ی کلمات را بخشکانم در وعده های موعود بگو چراماهی... ادامه متن

با عشق تو مشهور شده‌ام طوری‌که بندر گم‌نامی باشی دلباخته به نرمِ آبی اقیانوس که در بمبارانی بزرگ زیر و رو شوی و از نقشه‌ی جغرافی به کتاب‌های تاریخ بروی آری با عشق تو گرونیکا هستم قصبه‌ای غری... ادامه متن

آنجا که عادت شب سیاهی ست یک سوت یک مزه یک آهنگ یک پرنده ی بیدار می تواند شهری را بهم بریزد یک زن با کفش هایی به رنگ ِ هر چه تو بخواهی یک مرد با کلاه لبه دار به رنگ ِهر چه تو بخواهی و من در ا... ادامه متن

دیوانه ها نشسته اند روی دیوار با اندام جیگری دیوانه یک دسته کبوتر چاهی بق بقو هست در گنبد وایت هاوس که چادری خاکستری تا پشت بام پنهانش می‌کند کبوتری که جای لانه‌اش را گرفته‌اند می‌آید دلش را... ادامه متن

۱ با يقه‌ي باز وارد مه گرفتگی‌های تنهایی شدي اصلاً ذات دیوانه‌ای در جغرافیای زبان‌داری كه این‌همه در ارتفاع مرا غرق می‌کند در خواب‌های الكلي و می‌ایستد تا برايم نامه‌های اخلاقي بنويسد و حشره... ادامه متن

سنجاق که نگرفته ای از گیسو! بادافشامی کند تار تا تار و در باد می روی با سبدی از نان ارمنی و سنجاقی که به دست من افتاده ست به راه و دوان از پی تو می آیم! تا باغ سوکیاس که آرام ، آرام باغ سوکی... ادامه متن

دلم می‌خواست… شبی که می‌رفتی… اتفاقِ ساده‌ای می‌افتاد…. راه را گم می‌کردی فاخته‌ای کوکو می‌کرد و کلیدی زنگار‌گرفته از آشیانهٔ خالی دُرناها به زمین می‌افتاد باران می‌گرفت بی... ادامه متن

و آدمی، خسته و تنها و اندیشناک بر سرِ سنگی نشسته بود پشیمان از کردوکار خویش و زمینِ به سخن درآمده با او چنین می‌گفت: ــ به تو نان دادم من، و علف به گوسفندان و به گاوانِ تو، و برگ‌های نازکِ ت... ادامه متن

نوشتن خاطره‌هایم را هر روز موکول می‌کنم… زندگی عبارت نبود از یکی دوتا سه تا چاهار تا… باید رسیده باشی ببینی چه می‌گویم… کار از بازی با کلمه‌ها گذشته… کم آورده پتو بخش... ادامه متن

صبور نبودم… تن به رودخانه‌ی آخرون سپردم.. آینده گذشته بود… گذشته از راه می‌رسید… ملاح کشتی نجات نبودم نه قلبی پیشگو نه نیزه‌ای و ساعتی نه چشمی مفرغی به هر بندری که رسیدم حس... ادامه متن

امیر اور( -۱۹۵۶) از مهم ترین شاعران امروز جهان است که آثارش پر از مضامین عرفانی، مذهبی و اشراق گونه است. آثار او به بیشتر از چهل زبان ترجمه شده اند و در سال ۲۰۱۹ موفق به دریافت نشان هومر در... ادامه متن

خوابیده‌ام روی تخت و در ارتفاعات قلبم گاهی برف می‌بارد گاهی آفتاب می‌زند عاشق سردی این کوه‌هام که بی‌تفاوت به بادی که در صفحه می‌وزد کوچک و بزرگ می‌شوند کوچک و بزرگ پیامبران با دیدار تو در ا... ادامه متن

روبن داريو نوبهاريترج ادامه متن

دهان‌ام ماهیِ آواره‌ای‌ست… کف کرده ساحل… از دم و بازدم‌ها.. بعد از غلت زدن‌های تو بر غارهای تودرتو بی‌نشانی‌ات سکه می‌خورَد صد بار از ردِ مارماهی‌ها بر غارها که پرسیدم روشن مثل ک... ادامه متن

با پاهای استخوان‌ام در دهان سگ دویده.. با چشم‌هام جویده زیر دندان کرم‌.. – دو خیزران و دو نرگس… یکی‌ رقصان و یکی مست – کو بلندم کنی از ریگ ریگ جان بر رگ رگ بیابان بریده ؟ ا... ادامه متن

شادی‌ من با پیرهنی از تور در لیوانی آب سرد حل می‌شود و آب همچنان شفاف است. می‌نوشمش؛ و شفا می‌یابم. تکه‌ای کوچک از بلور بخار می‌شود. بر شمیم شکوفه‌ پرده‌ای از نور می‌آویزد. می‌بویمش‌؛ و می‌ن... ادامه متن

:white_small_square: شعر اول…. در آن ظلمات… هیچچیز عادلانه‌ نبود… زیرسیگاری‌های پر خاکستر ریخته روی ملافه‌ها تنهایی که با صدای بسته‌شدن در بیرون ریخت از عمق دیوار از دلِ چن... ادامه متن

کتابی که تا نیمه‌های آن خوانده باشی و باد اگر که بیاید واژه‌های آن بگو نقطه‌ها نیز جابه‌جا می‌کند من از تو اما تو را تا کجا ندیده‌ام هنوز؟ کتابی که انگشت لای آن گذاشته‌ام از پنجره‌ها یکی باز... ادامه متن

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد.. فریبنـده زاد و فـریبــا بمیــرد… شب مرگ، تنها نشیند به موجی… رود گوشـه ای دور و تنها بمیرد… در آن گوشه،چندان غزل خواند آن شب که خود در میان غـ... ادامه متن