توان دوست‌داشتن ودوست‌داشته‌شدن توان شنفتن توان ديدن و گفتن توان اندُه‌گين و شادمان‌شدن توان خنديدن به وسعت دل، توان گريستن از سُويدای جان توان گردن به غرور برافراشتن درارتفاع شُکوه‌ناک فروت... ادامه متن
آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت درِ این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد تنه ای بر در این خانه ی تنها زد و رفت دل تنگش سر گل چیدن ازین باغ نداشت قدمی چن... ادامه متن
مولانا… ما ز بالاییم و بالا می رویم ما ز دریاییم و دریا می رویم ما از آن جا و از این جا نیستیم ما ز بی‌جاییم و بی‌جا می رویم لااله اندر پی الالله است همچو لا ما هم به الا می رویم قل تع... ادامه متن
عشق راهی‌ست برای بازگشت به خانه بعد از کار بعد از جنگ بعد از زندان بعد از سفر بعد از من فکر می‌کنم فقط عشق می‌تواند پایان رنج‌ها باشد به همین خاطر همیشه آوازهای عاشقانه می‌خوانم من همان سر... ادامه متن
مگر می شود به سیل گفت جاری نشو ؟ می شود آیا به زلزله گفت بایست بایست و اینقَدَر تن و بدنِ زمین را نلرزان ؟ من هم نتوانستم ، نتوانستم جلوی عشق را بگیرم آمد چشمهایم را غرق کرد دلم را لرزاند و... ادامه متن
پدرم همیشه می‌گفت: زود خوابیدن و زود بیدار شدن آدم را سالم، پول‌دار و عاقل می‌کند. در خانه، ساعت هشت چراغ‌ها خاموش بود و سپیده‌دم با بوی قهوه و بِیْکِن و نیمرو از خواب بلند می‌شدیم. پدرم یک... ادامه متن
اسماعیل خویی وقتی که من بچه بودم، پرواز یک بادبادک می‌بردت از بام‌های سحرخیزی پلک تا نارنج‌زاران خورشید آه، آن فاصله‌های کوتاه. وقتی که من بچه بودم، خوبی زنی بود که بوی سیگار می‌داد و اشک‌ها... ادامه متن
حافظا! این چه کید و دروغی‌است کز زبان می و جام و ساقی‌است؟ نالی ار تا ابد، باورم نیست که بر آن عشق بازی که باقی ست من بر آن عاشقم که رونده است ادامه متن
جواد_گنجعلی اعتراف می‌کنم صبح‌ها معلمی بودم که به دبستان می‌رفت غروب‌ها کودکستانی که به خانه برمی‌گشت. ادامه متن
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امیرحسین تیکنی: بختیار علی اینک برای ادبیات دوستان پارسی زبان چهره‌ای شناخته شده است. «آخرین انارِ دنیا» شاید محبوب‌ترین کتابی است که از بختیار علی در ایران من... ادامه متن
شبیه قایقی باژگون میان ملحفه‌های آبی خوابیده بود خوابی در عمق دریاها آن‌گاه که خزه‌ها سکوت را چون رقصی بی‌وقفه به آغوش می‌کشند در رویایی که ماهی‌ها به جستجوی حقیقت انسانی را می‌یابند پیراهن... ادامه متن
ناتاشا ترتوی که خود از مادری سیاهپوست و پدری سفید پوست به دنیا آمده است از تاریخ سیاهانِ بسیار نوشته است و آن را با شرح حال زندگیِ شخصی اش آمیخته است. کتاب “سرباز بومی” او برنده... ادامه متن
…از دالان های صدا عبور می کنم، در تکرار طنین آوا رانده می شوم، از فرانما می گذرم، گویی شخص نابینا، پرتویی مرا محو می کند و در تابشی دگر زاده می شوم ، آه ای ستون جنگلهای سحرآمیز ! از زی... ادامه متن
آدونیس یکی از بزرگترین شاعران زنده‌ی جهان است. شاعری که تأثیر شگرفی بر شعر معاصر عرب گذاشته و شعرهایش به اکثر زبان‌های زنده‌ی جهان ترجمه شده است. وی شاعر مدرنی است که در شعر خویش از... ادامه متن
برای باور کردن دیر شده ام این را خود بهتر می دانم و می دانم دور خیز یک پیاله فقط بهانه است سرکشی استکان اما چیزی از اندام تو کم نمی کند باور کن حتی از کلماتی که بلدند نیشت بزنند کی ؟ درست آن... ادامه متن
پیش از همین حالا به خواب‌هایم سرک می‌کِشند لابه‌لای واق‌واق‌ها به پوستین من تف می‌اندازند کرونا به نام‌ام از بالاتنه‌ام بالا می‌زنند حالا این نخ‌نماترین خواب را از من بگیرید در من اقامت شما... ادامه متن
نشسته ای به عمق چاه روشنی و خنک ساکنی و زلال چه گونه بخوانمت که مهربان شوی، برآیی، حجاب از میان برداری و به قدر تیرگی هایم، از روشنی بنوشانی از غارهای منقش تا باغ های معلق تا این هزاره که سو... ادامه متن
دریا نیست که مشتی ماسه بردارم و دور شوم از چشمانش به رودخانه نمی‌توان گفت برو من تاب ماهی‌هایت را ندارم که می‌گذرند از آوندهایم یا گنجشگانی که به هوای نوشیدن از لب‌هایت بر شاخه‌هایم می‌نشینن... ادامه متن
کوه‌ها را نه از سنگ‌ها که از چشم‌ها آفریده‌اند و هر یک از کوه‌ها مگر به همین راحتی تو را نمی‌بیند؟ کوه‌هایی که تو را دیده باشند به هم خبر می‌رسانند و تو دست‌ات چه گناهی کرده است که اگر قصدِ... ادامه متن
رابرت فراست (۱۹۶۳-۱۸۷۴) شاعری ست که در عین توصیفاتِ بکر چشم اندازها، اندیشه های فلسفی را در شعرهایش می نمایاند. چنانچه در شعر راه نرفته می بینیم او شکی فلسفی را با شواهد عینی در طبیعت تشریح... ادامه متن
ادیت سیتول از شاعران قرن بیستم است. او بریتانیایی و اهل اسکارباروست. آوانگارد و پیشروست و به عنوان شاعر سبک آبستره شناخته شده است. زندگی عجیب و غریب و دنیای غریبی که به عنوان یک زن در شعرهای... ادامه متن
از اسبی که در تاریکی رمید تا شیههای که به صدای شلیک گلولهای میمانست میان سیاهچالهها روشنی از چشمهای تو میجویم چشمهای تو از آنروز که چشمههای پُر آبش را قربانی گونههای خشک الههای کر... ادامه متن
آن زمان که آسمانِ پَست و ُسربی، چون سرپوشی سنگین در هم می‌فشارد ذهنی نالان را که قربانی نگرانی‌های همیشگی است؛ و آن‌گاه که چون گنبدی سترگ همۀ افق‌ها را محصور می‌کند، و بر ما می بارد روزانِ س... ادامه متن
شعری از تی اس الیوت ..برگردان شاپور احمدی ادامه متن
دیگر‌شبی است خورشید تو در تن من تن ام دمید تن‌ام فرو شد خود را نمی‌بیند تن‌ام مگر تنت را. شهوت تو اما تنی دیگر است. ادامه متن
