کورش صفوی (۶ تیر ۱۳۳۵ – ۲۰ مرداد ۱۴۰۲) زبانشناس و مترجم ایرانی، و استاد دانشگاه علامه طباطبایی بود. پژوهشهای او در زمینهٔ معناشناسی، نشانهشناسی، رابطهٔ زبانشناسی و ادبیات و تاریخ زبانشناسی بود.
صفوی دارای پژوهشهای متعددی در زمینه معنیشناسی، نشانهشناسی، رابطه زبانشناسی و ادبیات و تاریخ زبانشناسی است. وی که مدرک کارشناسی زبان آلمانی را از مدرسه عالی ترجمه و کارشناسی ارشد و دکتری زبانشناسی را از دانشگاه تهران اخذ کردهاست از سال ۱۳۵۶ به استخدام دانشگاه علامه طباطبائی درآمد و عضو هیئت علمی گروه زبانشناسی آن دانشگاه شد. کوروش صفوی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در آلمان و اتریش به پایان برد و در سال ۱۳۵۰ به تهران بازگشت. به دلیل نپذیرفتن دیپلم اتریش از سوی ایران وادار شد در همان سال مجدداً به دبیرستان برود و از دبیرستان هدف ۴ آن ایام دیپلم ریاضی بگیرد. سپس به رشته زبان و ادبیات آلمانی دانشگاه تهران رفت و سال بعد انتقالی به مدرسه عالی ترجمه گرفت و در سال ۱۳۵۴ موفق به اخذ لیسانس از این دانشگاه شد.
در همان سال برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت؛ و پس از یک فصل تحصیل در رشته زبانشناسی در دانشگاه دولتی اوهایو و دو نیمسال تحصیل در ام.آی. تی، به دلیل بیماری پدر به ایران بازگشت و در سال ۱۳۵۶ وارد دورهٔ کارشناسی ارشد زبانشناسی دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۵۸ و پیش از انقلاب فرهنگی موفق شد تا در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شود. وی در همان سال ۱۳۵۶ ابتدا به صورت حقالتدریسی سپس به صورت قراردادی و پیمانی به استخدام دانشکدهٔ علوم و ارتباطات درآمد. وی نزدیک به ده سال پس از اخذ کارشناسی ارشد خود و هنگامی که دورهٔ دکتری زبانشناسی دانشگاه تهران دوباره بازگشایی شد، وارد این دوره شد و در سال ۱۳۷۲ دکتری زبانشناسی خود را از این دانشگاه گرفت