نابودی در درونم جاریست….
بیرون اما هیزم می گذارد
تا اتشم زبانه کشد….
– زنده باد نابودی ِبود ِمن….
هیزم فرو ریرید هی ….
هیزم فروریزید….
ای چربدستان نابودی!
ای فرو ریزندگان ِجان!
ای فراز اوران ارواحِ بی جان!
جان که سیراب نشد…
روح از تنم برکنید!…
اه..
رهایم کنید…
One Comment
ن. نیلوفر
ممنون از شما . غمگین بود اما ویزه بود