برای خنده هم شناسنامه لازم بود
ما ،کولیان در به در عشق
بی نام و بی شناسنامه زاده ایم
زیبایی وطن ، دل ما بود
جایی که مردمان جهان ، سرخوشانه رقص می کردند
با جویبار ، خویشی دیرینه داشتیم
با آن گل غریب که نامی نداشت در آفاق
گاه با دوتار زلف زنی ، عاشقانه می خواندیم
گاه با کمانچه ی چشمی.
برای خنده هم شناسنامه لازم شد
گویی که آزادی
نان پاره ی سگان کوچه است
ما، کولیان در به در عشق
نان را به خون دل خویش می زنیم و شاداشاد
با جرعه های شعر می نوشیم
سهمی که از جهان برای خویش می خواهیم
لبخند بی شناسنامه است
لبخند کوچکی برای زندگی
▫️