وقتی در جامعهای دروغگویی و لاپوشانی فضیلت شمرده میشود مثل این میماند که در ستون یک خانه بهجای تیرآهن و بتونهای سیمانی، کاغذ و پوشال قرار بدهیم. این همان ارثی است که بزرگان و درگذشتگان ما نه صرفاً در کلام بلکه در عمل برای نسل بعد خود به ارث گذاشتهاند. حفظ رازهای بیمقدار خانوادگی همان ستونهای سست است در ساختمانی که قرار است نسل بعد از خود را در آن پناه بدهیم.»