آکواریوم شماره چهار . میترا داور

3 Comments

1. 1

   

   فریبا حاج‌دایی

   مهر ۸, ۱۳۹۹ در ۶:۵۸ ق.ظ

   چه فضاسازی محشری، و فلامینگوهایی که مهاجرت می‌کنند. راستی چرا! دست‌مریزاد خانم داور عزیز

   پاسخ
2. 2

   

   Shiva

   مهر ۱۲, ۱۳۹۹ در ۱۲:۴۰ ب.ظ

   داستان من را یاد این سخنان انداخت

   لفظ «دگراندیشی» از نظر ریشه شناختی مشکل ساز است ، رسانه های ما «دگراندیش» را چیزی شبیه به «عهدشکن» یا «از دين برگشته» معنی می کنند.

   اما دگراندیش ها خودشان را عهدشکن نمی دانند ، به این دلیل ساده که عمدتا چیزی را انکار یا رد کرده اند. برعکس قصد داشته اند به هویت انسانی خودشان آری بگویند و اگر هم اصلا چیزی را انکار کرده باشند صرفا همان وجه دروغین و بیگانه کننده در زندگی هایشان بوده ، همان زیستن در چنبره دروغ.

   #واتسلاف_هاول / قدرت بی قدرتان
   ترجمه: احسان کیانی خواه

   آکواریوم شماره ۴ داستانی از ذهن یک دگراندیش است که سخت ما را با دروغ های زندگی مان مواجه می کند. کنار آمدن با احساسی که بعد از خواندن داستان دارید، آسان نیست.

   پاسخ
3. 3

   

   شاپور الف

   مهر ۱۳, ۱۳۹۹ در ۲:۰۲ ب.ظ

   بر آكواريم مه آگين نوشتم:
   اتاقكهايي بودند حبابگونه و جفت كه به هم راه داشتند و آخرسر از آفتابي كم‌جان انباشته مي‌شدند و باراني چندروزه به‌نوبت در آنها مي‌تاخت تا سرانجام نمكزار و خطميهاي جلو دكاني بسته مي‌درخشيدند. آه، آنجا بازي كنيم.

   پاسخ