کتاب «عشق با پاهای چوبین» اثر «گونتر گراس» شاعر و نویسندهي آلمانی را «علی عبداللهی» به فارسی برگردانده است. این کتاب مجموعهای از شعرهای عاشقانهی گونتر گراس و تعدادی از سرودههای اجتماعی و سیاسی او را دربردارد. در آغاز کتاب سه یادداشت دربارهی گونتر گراس ارائه شده است. «آه آنابللی تباه!؛ جستاری درباره دو شعر عاشقانه» یادداشت اول، «پرندهای که آشیانه خود را به گند میکشد!؛ گونتر گراس، کنشگر سیاسی» یادداشت دوم و «اتم و بحران مالی در کلام شاعر خشمگین!؛ معرفی دو شعر تازهی گراس درباره ایران و بحران مالی یونان» یادداشت سوم این کتاب است. صفحههای بعدی کتاب به ۵۳ قطعه شعر از سرودههای عاشقانه و همچنین اشعاری با مضمونهای سیاسی و اجتماعی گراس اختصاص دارد. «گیلاسها»، «نارسیس»، «عشق»، «پراگ، بعد از آن»، «ناباوری»، «یورش ناموفق»، «سه هفته بعدتر»، «ترانه کودکانه!»، «گوشهنشینی»، «واکنشها»، «در دمای صد درجه» و «چوب درخت» عنوان بعضی از شعرهای کتاب است. گونتر ویلهلم گراس (۱۹۲۷) شاعر، نویسنده، مجسمهساز و نقاش آلمانی است. او جایزهی گئورگ بوشنر، جایزهی توماس مان، جایزهی شاهزاده آستوریا و جایزهی نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۹ را از آن خود کرده است. «طبل حلبی»، «موش و گربه»، «سالهای سگی»، «مجموعه اشعار»، «از دفتر خاطرات یک حلزون»، «کفچه ماهی»، «مادهموش»، «قرن من»، «بر گام خرچنگ»، «آخرین رقص»، «داستانهای هانس کریستیان آندرسن از دیدگاه گونتر گراس» و «پوست کندن پیاز» از آثار او هستند. کتاب عشق با پاهای چوبین را انتشارات «سرزمین اهورایی» منتشر کرده است.
