در بی‌کرانگیِ اُخرایی
آواز نی‌لبک‌ها را
گل‌های همیشه بهار از یاد نمی‌برند
شاید
دمیدن نفسی
در استوانه‌های غمگین
رسیدن بهاری را
ناباورانه مکرر می‌کند
برای جاریِ جریانی
کز آغوشی به آغوش دیگر پر می‌گیرد
سبکی موج دریا
انکار بازگشت نیلوفرانه خواهد بود
اگر هوای گریستن داری
با من
در این بهار
به بدرقه‌ی نیلوفرانه بیا
▫ شعری از بهرام اردبیلی
