آنا گاوالدا خود در مقدمهای بر کتاب «پس پرده»، اثرش را اینگونه توصیف میکند:
«این کتاب مجموعهای از داستان کوتاه است، چند روایت، هفت داستان که همهشان با روایت اول شخص شروع میشوند اما من اینطور به آنها نگاه نمیکنم. اینها برای من داستان نیستند و حتی «شخصیت» هم نیستند، اینها مردماند. مردم واقعی. مردم خوب. «مردم» در داستانهای این کتاب فقط از تنهایی حرف میزنند. مردمی مثل لودمیلا، پل، ژان و باقیشان که اسمی ندارند. تقریباً همه داستانها در طول شب روایت میشوند، در لحظهای از زندگی که راوی دیگر تفاوت میان شب و روز را احساس نمیکند. آنها حرف میزنند تا واضحتر ببینند، درددل میکنند و پرده از اسرارشان برمیدارند. هر چند که همهشان نمیتوانند این کار را بکنند، اما تماشای تلاششان من را تحت تاثیر قرار داد. باز هم تکرار میکنم که اینها شخصیت نیستند، مردماند، مردم جدیدی که من امروز رازهایشان را برای شما بازگو میکنم»